Popradar Spotlight: Mariseya




De catchy songs van Mariseya blijven nog lang rondtollen in je hoofd. Mariseya is een opkomende Haagse Afro/Fusion/R&B artiest en songwriter. Met haar Afropop nummers speelde ze onder andere op het Afro Vibes Festival en Green Garden. Ze zit ook in de band “Arp Frique”, waarmee ze optrad in Nederland, maar ook in Thailand en Indonesië. Vorige maand dropte ze haar nieuwe single “Go Kolo” en nu werkt ze toe naar haar debuut EP. In deze Spotlight spreken we haar over songwriting, haar ambities, ondernemerschap en cruciale momenten die haar hebben gevormd als muzikant.  

“Van jongs af aan heb ik altijd al melodieën in mijn hoofd gehad, het is iets waarmee ik wakker word. Gelijk toen ik leerde schrijven begon ik van de melodieën in mijn hoofd kleine tekstjes te maken. Mijn vader is ook muzikant en hij had al snel door dat ik gevoel voor muziek had toen hij zag dat ik liedjes bedacht en dat ik mee aan het zingen was met de tv. Hij besloot mij op pianoles te zetten en mijn moeder zorgde ervoor dat ik in het kerkkoor ging zingen. Zo is muziek in mijn leven gekomen. Wat mij inspireert is de drang om mezelf te uiten en omdat ik zingen gewoon heel fijn vind om te doen.

Mijn ouders vroegen mij op een gegeven moment: “Wil je dit serieus aanpakken of wil je wat anders doen?”. Dat schrok mij toen een beetje af omdat ik bang was het plezier in zingen te verliezen als ik het te serieus zou gaan nemen. Ik heb muziek toen een tijdje op een lager pitje gezet, maar op een gegeven moment dacht ik “ik wil dit gewoon echt graag”. Ik besloot om daarnaast wel naar school te blijven gaan en Cultureel Maatschappelijke Vorming te studeren. Hiervoor doe ik nu onderzoek naar de kansen van tweede generatie Ghanese jongeren in de Randstad.

Er zijn twee cruciale momenten in mijn leven die me over de edge hebben geduwd om verder te gaan in de muziek. Het eerste moment was toen ik het kerkkoor moest leiden toen ik vijftien was. Ik durfde dat eerst niet, maar ik heb het uiteindelijk toch gedaan en dat gaf mijn zelfvertrouwen een enorme boost. Vanaf dat moment geloofde ik in de kracht van mijn stem en ben ik buiten de kerk gaan zingen. Het tweede bepalende moment was toen ik in de band “Arp Frique” kwam. Er zitten allemaal ervaren en geweldige muzikanten in die band waardoor ik mij in het begin een vreemde eend in de bijt voelde. Dit inspireerde me om meer uit mezelf te halen.

Met Arp Frique heb ik ook in Thailand en Indonesië mogen spelen. De grootste mijlpalen in mijn zangcarrière tot nu toe zijn met deze band geweest. Het begon met een DM op Instagram. Ze waren opzoek naar een zangeres die hoog kon zingen. In die tijd dacht ik er goed aan te doen om een beetje te netwerken via social media. Ik ging de vriendenlijsten van mijn zangvrienden af en kwam toevallig Arp Frique tegen. Ik volgde het account en even later kreeg ik een bericht of het me interessant zou lijken om de groep te betreden. Voordat ik er erg in had was ik ineens de leadzangeres van de groep.  

Mijn doel is om een tour af te leggen met mijn eigen band. Het maakt me niet uit of dat op een Beyoncé niveau is of niet, maar ik zou het wel geweldig vinden om de wereld over te gaan met Afro muziek. Het is een droom van mij om door barrières te breken bij mensen die normaliter niet naar dit soort muziek zouden luisteren. De Afrikaanse elementen maken de live optredens magisch. Het voegt een ritmisch tintje toe waar iedereen op kan bewegen. Bij een concert vergeet je even hoeveel maatschappelijke issues er zijn. Who cares hoe je eruit ziet of waar je vandaan komt. Op dat moment zijn alle zogenaamde verschillen weg. Daar zou ik ook met mijn muziek aan willen bijdragen.

Ik ben het belang van het ondernemende gedeelte van muziek in gaan zien. In het begin ging ik er gewoon vol voor en zag ik wel waar het eindigde. Ik had geen plan, het was meer een droom. Nu weet ik wat ik wil en heb ik meer knowledge over hoe ik bepaalde doelen kan bereiken. Ik werk met een planning en een structuur. Kansen komen niet vanzelf, je moet het initiatief nemen. Met alleen zingen kom je er namelijk niet. Een artiest zijn brengt een pakket aan taken met zich mee. Je hoeft namelijk niet meer gesigned te zijn bij een label als je streams wilt pakken en je kan doormiddel van ads je eigen kijkers generen. Ik ben ondernemender gaan denken. Dat hoor bij het zijn van een independent artist.

Wat mij vooruit helpt in de muziek is dat ik snel kan schakelen. Op stressvolle momenten kan ik rustig blijven. Ook helpt het dat ik positief in het leven sta. Als je gaat doemdenken, stagneer je. Ik ervaar dat een denkpatroon een bepaalde aantrekkingskracht heeft. Als je positief denkt dan roep je ook goede dingen over jezelf af.

Mijn schrijfproces begint vaak met een ingeving. Ik kan wakker worden met een muzikaal idee in mijn hoofd. Ik begin met schrijven en als water stroomt het er dan uit. Dan geef ik het vervolgens door aan mijn producer Dr. Ubiquity. Soms begint het schrijfproces juist vanuit een beat van hem. Het eerste wat ik dan doe is kijken wat voor gevoel de productie mij geeft. Vanuit daar schrijf ik het nummer stapsgewijs af.

Vorig jaar heb ik als artiest weinig van de pandemie gemerkt omdat ik nog aardig wat optredens had. Daar heb ik geluk mee gehad. Er was natuurlijk wel veel onzekerheid. Gelukkig heb ik altijd nog mijn studie ernaast gehad. Dat is iets waar ik op terug kan vallen als het even niet lekker loopt met muziek. Het klinkt gek maar de lockdown heeft in mijn voordeel gewerkt omdat ik mij goed heb kunnen focussen. Ik heb plannen kunnen maken en muziek kunnen schrijven. Ik ken ook zwakke momenten waarop ik denk “wanneer gaat dit nou ophouden?” Er lijkt dan geen einde aan te komen. Ik probeer stappen te maken zodat ik kan knallen wanneer alles weer mag. 

Wat ik jammer vind is dat de optredens in mijn genre vaak plaatsvinden buiten Den Haag. Ik denk dat Den Haag meer mag investeren in verschillende genres. De genres met de meeste aandacht zijn vaak rock, pop en hiphop. Dan vallen er genres tussen wal en schip. Ook denk ik dat er meer ruimte moet zijn voor diversiteit in de programmering van concerten. De “urban” genres zijn mainstream geworden, dus dat mag ook wat meer naar voren komen in de programmering. Omdat het al zo lang de norm is snap ik dat er op een bepaalde manier geprogrammeerd wordt, maar het kan beter. Ik vind dat GUAP daar geweldig werk voor levert.

Mijn nieuwe single “Pepele” die binnenkort uitkomt gaat door in de lijn van mijn afgelopen single “Go Kolo”, maar is meer up tempo. Het wordt een leuke voor de dansers. Veel mensen nemen tegenwoordig danslessen en mijn nummer past goed in die nieuwe trend. Met de singles werk ik toe naar een EP die ik dit jaar uitbreng. Ik hoop dat ik zoveel mogelijk mensen kan bereiken en ze mee kan nemen naar een volgende mijlpaal in mijn solocarrière.”

Luister hier naar de inspiratielijst van Mariseya.